Հրապարակման էթիկա

Ամսագրի խմբագրական խորհուրդը պարտավորվում է պահպանել հրապարակման էթիկայի չափանիշները և ձեռնարկում է բոլոր հնարավոր միջոցները հրապարակման ցանկացած չարաշահման դեմ: Նման խախտումներ հայտնաբերելու դեպքում խմբագիրները կարող են մերժել հոդվածը:

Երաշխիքներ

Հեղինակները, որոնք ներկայացնում են իրենց հոդվածները ամսագրին, պետք է ապահովեն, որ հոդվածները և դրանց բովանդակությունը նախկինում որևէ տեղ հրապարակված չեն և երբեք չեն դիտարկվում հրապարակման համար: Հեղինակները պետք է ընդունեն, որ բացահայտել են շահերի ցանկացած բախում ստեղծագործության հեղինակության և հրապարակման հետ կապված, և պետք է տեղեկացնեն հրատարակչին նման երաշխիքի ցանկացած խախտման մասին:

Երբ հեղինակը հրապարակումից հետո հայտնաբերում է էական սխալ կամ անճշտություն իր աշխատանքում, պետք է անհապաղ տեղեկացնի ամսագրի խմբագրին դրա հանման կամ ուղղման մասին:

Բովանդակության օգտագործման թույլտվություն

Հեղինակները պետք է գրավոր թույլտվություն տրամադրեն՝ օգտագործելու ցանկացած բովանդակություն, որը չի ստեղծվել իրենց աշխատանքում, եթե դա պահանջվում է:

Խմբագիրները հրապարակման չեն ներկայացնի որևէ հոդված, որը պարունակում է տվյալներ, որոնք հեղինակն իրավունք չունի օգտագործելու։ Պահանջվող իրավունքներն են.

  • Հոդվածում նյութը վերարտադրելու ոչ բացառիկ իրավունքներ,
  • Տպագիր և էլեկտրոնային իրավունքներ,
  • Նյութերի անսահմանափակ օգտագործում (այսինքն՝ նյութերի վերօգտագործման սահմանափակումներ չպետք է լինեն):

Այլ անձի աղյուսակների, նկարների, գծագրերի կամ պարբերությունների կրկնակի օգտագործումը թույլատրվում է, եթե հեղինակը ամբողջությամբ վերագրում է աղբյուրներին և հղում է անում աղբյուրին հղումների ցանկում կամ ծանոթագրության մեջ: Եթե ​​մեկ այլ աղբյուր ենթարկվում է որևէ փոփոխության, աղբյուրի պատասխանատվությունը հեղինակն է:

Համաձայն ամսագրի հրապարակման քաղաքականության՝ չի թույլատրվում.

  • Բառացի հեղինակային իրավունք ուրիշի ստեղծագործության կամ դրա մի մասի վրա՝ առանց մեջբերումների։
  • Մեկ այլ անձի աշխատանքի ոչ ճշգրիտ վերափոխում, որտեղ մեկ պարբերության կամ տեքստի հատվածի մեկից ավելի նախադասություն փոխվել է կամ նախադասությունները վերադասավորվել են առանց պատշաճ վերագրման: Անփույթ ձևակերպումը բառացի պատճենումն է:
  • Մեկ այլ անձի աշխատանքի տարրերի կրկնակի օգտագործում (օրինակ՝ նկար, աղյուսակ, պատկեր կամ պարբերություն առանց հղումների, հղումների կամ չակերտների) առանց հեղինակին ճանաչելու:
  • Ինքնագրագողություն. հեղինակները պետք է ստորագրեն հեղինակային իրավունքի ձևաթուղթ՝ նշելով, որ իրենց աշխատանքը նախկինում հրապարակված չէ: Եթե ​​ստեղծագործության տարրերը նախկինում հրապարակվել են մեկ այլ հրապարակման մեջ (ներառյալ «Ռուսաց լեզուն Հայաստանում»), հեղինակը պարտավոր է մատնանշել իր նախկին աշխատանքը և նշել, թե ինչպես է հաջորդ աշխատանքը տարբերվում և հիմնված է արդյունքների և եզրակացությունների վրա: Սեփական ստեղծագործության բառացի պատճենումն ու վերափոխումն անընդունելի են. դրանք կարող են հիմք դառնալ նոր եզրակացությունների։
  • Հոդվածի հետ կապված հետազոտության ընթացքում հեղինակների կողմից նախապես պատրաստված նյութերը, կոնֆերանսի զեկույցները և սեմինարների զեկույցները պետք է ներառվեն հղումների ցանկում:

Գրագողության մեղադրանքներով զբաղվել

Խմբագիրները պահպանում են ակադեմիական էթիկայի նորմերը, պաշտպանում են հեղինակային իրավունքները և լրջորեն են վերաբերում գրագողության դեպքերին: Գրագողության մեղադրանքները կարող են ազդել հետազոտողի կարիերայի վրա: Նման դեպքերում կիրառվում է հատուկ համակարգ, որը զբաղվում է գրագողության ենթադրյալ դեպքերով։

Ձեռագրերը ստուգվում են գրագողության համար՝ օգտագործելով ETXT (https://www.etxt.ru/antiplagiat/) կամ Advego (https://advego.com/antiplagiat/#plagiatus-programma-proverki-unikalnosti) հավելվածները:

Անաչառ մոտեցման համար «Ռուսաց լեզուն Հայաստանում» ամսագրի խմբագիրներն ուշադիր ուսումնասիրում են յուրաքանչյուր դեպք և ուսումնասիրում բոլոր կողմերի փաստարկները: Նախքան հետագա քայլեր ձեռնարկելը խմբագիրները փորձում են ավելի ճշգրիտ տեղեկություններ ստանալ բնօրինակ հեղինակից կամ հեղինակային իրավունքի իրավատիրոջից: Խմբագրական որոշումը անաչառ է, օբյեկտիվ և կախված չէ երրորդ անձից։

Խմբագիրները լիակատար իրավունք ունեն անտեսելու ենթադրյալ գրագողության դեպքերը, եթե հոդվածագիրը տրամադրում է կեղծ անձնական տվյալներ (օրինակ՝ իրեն ներկայացնում է որպես կեղծանուն) կամ իրեն անպատշաճ կամ սպառնալից է պահում։

Խմբագիրները պարտավոր չեն քննարկել կասկածելի գրագողությունը երրորդ անձի հետ: